Pozisyon kodlayıcısının geliştirme süreci

Dijital sistemler tarafından kontrol edilen elektronik ölçüm cihazları ve kontrol cihazları için fanuc kodlayıcıların, nesnelerin dönme açısını, hızını ve konum bilgilerini dijital sinyallere dönüştürebilen kullanılması gerekir. Dünyanın en erken mutlak enkoder 1960 yılında icat edildi.

1960 yılında mutlak kodlayıcı

Mutlak kodlayıcı, milin dönme açısını ölçebilir ve ölçülen değeri 6 haneli bir ondalık sayı olarak verebilir. Kodlayıcıda beş davul var ve tamburdaki sayılar özel bir kodla topraklanıyor. Bu kodda, sayılar arasında sadece bir rakam değiştirilir. Genellikle, ilk tamburun sayısı 00 ila 99 arasındadır. Bu nedenle, kodlayıcının çözünürlüğü devir başına 100 pozisyondur ve kodlama kapasitesi 10000 devrime ulaşır. Ayrıca, en yüksek çözünürlüklü tambur bir hız göstergesi izi içerir.

Zamanla, insanlar mutlak kodlayıcının kullanımı için gri kod kullanmanın daha uygun olduğunu bulurlar. Gri kod da her adımda sadece bir bit değiştirilen tek adımlı bir koddur. Gri kod 1953 yılında icat edildi ve veri iletim patentini aldı. 1960 s'de elektronik teknoloji büyük ölçüde geliştirildi ve bu kodlar önemli bir rol oynadı.

Gri kodu kullanmadan önce, fanuc servo motor kodlayıcısının ölçüm aralığı 6 tambur segmentine ayrılır ve her bir tambur segmenti 10 yılı temsil eder. Her 10 yılda bir, 4-bit bir adım kodu bir tamburun içine yerleştirilmiş. Bu nedenle, kodu seçerken, tamburun stabilitesi frezelemeden etkilenmeyecek ve doğrudan fanuc motor kodlayıcısında BCD koduna benzer bir koda dönüştürülecektir.

Uygulama alanları

1966 yılında, kodlayıcı almanya'nın endüstriyel alanında uygulanmıştır. Kodlayıcı, elektrik kesintisinden sonra ekipmanın referans noktasına taşınmasını engelleyebilir, çünkü konumu kaybolmaz, böylece ekipman sorunsuz ve uzun süreli kapanma olmadan çalışmaya devam edebilir.

Elektrik gücü alanında, kodlayıcı de yakıt çubuk robotları ve hidroelektrik istasyonlarında kullanılır. Ayrıca, CERN ayrıca enkoderler kullanır.

Bugün mutlak kodlayıcı

1960 yılından bu yana fanuc encoder kodlayıcı onlarca yıldır geliştirildi ve teknolojisi çok değişti. Bunlar arasında fanuc endüstriyel kodlayıcının hacmi yaklaşık 40 kat azalır ve çözünürlüğü yaklaşık 168 kat artar.

Bugünün kodlayıcıları küçük, sağlam ve güvenilirdir. Artımlı kodlayıcının devir başına çözünürlük de çok yüksektir. 24 bit kodlayıcı, devir başına 16 milyondan fazla pozisyona sahiptir ve toplam ± 25arcsec doğruluğu ve 4096 devir kodlama kapasitesi vardır.

Geçmişte, kodlayıcıların bağlanması da karmaşık bir şeydi, çünkü bükümlü çift, korumalı bağlantı, kaynak işlemi vb. Günümüzün lineer kodlayıcıları genellikle servo motorlara entegre edilir ve sadece iki kabloyla bağlanabilir. Her iki telde, güç ve dijital verilerin çok yüksek bir oranda iletilmesi gerekir. Döner kodlayıcıya bağlı servo sürücü, kodlayıcının konumunu 25 mikrosaniyelik bir örnekleme süresine dönüştürebilir. Nabız kodlayıcısının bu avantajları birçok alanda gerekli kılmaktadır.